Baru sebentar tadi saya turun ke bawah untuk melihat-lihat jualan di Pesta Buku dan Informasi yang ada di Kolej Harun Aminurrashid (KHAR). Apa yang menjadikan perbualan kami ialah, nama sahaja Pesta Buku dan Informasi, tetapi barang-barang yang banyak dijual adalah baju-baju dan tudung-tudung. Jualan bukunya hanya terdapat beberapa gerai sahaja. Itu sudah menjadi satu hal, hal yang keduanya pula mengenai dialek utara yang digunakan oleh peniaga minuman untuk menarik pelanggannya. Perhatikan dialog di bawah :
Peniaga : Dik...Beli...Beli...Ayaq...Ayaq...
Pembeli : Ayak? Ayak tepung ke? (sambil ketawa)
Ayaq (dialek utara yang bermaksud air)
Ayak (sejenis alat untuk menapis atau mengayak tepung)
KOMEN CIKGU ENIE :
Penggunaan dialek kadang kala mempunyai kesamaan bunyi dengan bahasa Melayu. Penutur dialek seharusnya berhati-hati ketika mengeluarkan kata-kata. Takut-takut kalau pembeli salah memahami maksud penjual. Tetapi dalam konteks ini, mungkin mudah difahami kerana situasi yang mudah iaitu berada di gerai minuman. Justeru, sudah tentulah, peniaga itu menjual air, bukannya ayak tepung.
No comments:
Post a Comment
✿ Kritikan itu perlu ✿